تا کنون بارها و بارها نام “استارتاپ” را شنیده‌ایم و تعاریف نسبتاً متعددی از آن را مطالعه کرده‌ایم. لذا این بار، تعریف کاملی از استارتاپ را با اصلاح کمتر شناخته شده “لین استارتاپ” بررسی خواهیم کرد.
استارتاپ
استارتاپ واژه‌ای است که در این چند سال اخیر زیاد به گوشمان می‌خورد و عمدتاً هنگامی آنرا می‌شنویم که صحبت از چند جوان کارآفرین و ریسک‌پذیر باشد که در تب و تاب استارتاپی بوده و یک کسب و کار نوپای جدید را راه‌اندازی کرده‌اند.
استیو بلنک و باب دروف در تعریف این واژه می‌گویند: استارتاپ سازمانی موقتی است که در جستجوی مدل کسب‌وکاری گسترش‌پذیر یا مقیاس‌پذیر و تکرارپذیر است. مطابق این تعریف، یک استارتاپ می‌تواند به‌صورت یک کسب‌وکار مخاطره‌آمیز جدید و یا بخش جدیدی از یک شرکت فعلی باشد.
در واقع، استارتاپ نوع خاصی از کسب‌وکارهای کارآفرینانه است؛ این نوع کسب و کارها، کوچک، ریسک‌پذیر، در مراحل اولیه اجرایی شدن و به‌طور عمده در سطوح بالای نوآوری و تکنولوژی قرار دارند.
به گفتۀ اریک ریس(Eric Ries)، استارتاپ نهادی انسانی است که جهت ارائه محصول یا خدمتی نو، در شرایط عدم قطعیت بسیار زیاد طراحی شده است و مدل آن طوری است که به‌سرعت رشد می‌کند.
باید دانست که تازه تأسیس بودن، کار در موضوعی فناورانه و یا کار ریسک‌پذیر هیچ شرکتی را استارتاپ نمی‌کند؛ تنها نکته اساسی در استارتاپ بودن رشد سریع است و هر چیز دیگری که به استارتاپها ارتباط دهیم از رشد می‌آید.
استارتاپ شرکتی است که دربارۀ سه مورد زیر سردرگم بوده و به دنبال پاسخی برای آنها است:
- محصولش چیست؟
- مشتریان آن چه کسانی هستند؟
- چگونه درآمد کسب کند؟
به محض اینکه صاحبان استارتاپ جواب سه مورد بالا را به دست آوردند، از حالت استارتاپی خارج می‌شوند؛ اما در عمل دیده می‌شود که اکثر استارتاپها نمی‌توانند به این مرحله برسند.
لین استارتاپ
بسیاری از استارتاپها با داشتن ایدۀ محصولی که باور دارند همه از آن استقبال خواهند کرد، بدون صحبت با مشتریان احتمالی و نظرسنجی از آنها، کار را شروع کرده و مدت زیادی را برای ساخت محصول صرف می‌کنند؛ اما بعد از مدتی با شکست مواجه می‌شوند(مطلب کمی سریعتر! استارتاپ شما در انتظار راه‌اندزی‌ست! را مطالعه کنید).
لین استارتاپ یا استارتاپ ناب، رویکردی است که توسط اریک ریس و بر پایۀ فرآیند توسعۀ مشتری ارائه‌شده است. این رویکرد اتلاف و عدم قطعیت موجود در توسعه‌ی محصول استارتاپی را با شیوۀ تکرارشوندۀ ساخت، آزمون و یادگیری مستمر حذف می‌کند.
بسیاری از استارتاپها، از فقدان مدیریت صحیح و نظم ضربه می‌خورند. آنها بدون اطلاع صحیح از جایگاه محصولشان در جامعه، کار خود را شروع می‌کنند؛ اما روش لین استارتاپ در وهلۀ اول به این پرسش پاسخ می‌دهد که آیا این محصول باید ساخته شود یا نه؟ اگر پاسخ مثبت بود، سپس به مراحل بعدی کار مانند ساخت MVP و شناسایی و انتخاب پذیرندگان اولیۀ پرداخته می‌شود.
ذکر این نکته ضروری است که نه تنها کسب و کارهای نوپا، بلکه سازمانهای بزرگی همچون جنرال الکتریک از رویکرد لین استارتاپ استفاده می‌کنند و این روش موفق‌ترین متدولوژی برای راه‌اندازی و مدیریت استارتاپ است و باید دانست که بدون اجرای این روش، احتمال شکست استارتاپ بالاتر می‌رود.
در تصویر زیر می‌توانید تغییرات بوم مدل کسب و کار رایج را مشاهده کنید که در مدل لین استارتاپ، این بوم با تغییراتی مواجه خواهد شد.
همچنین در صورت نیاز به کسب اطلاعات بیشتر در مورد لین استارتاپ می توانید این لینک در ویکی پدیا را مطالعه نمایید.
